۱۳۹۰ فروردین ۸, دوشنبه

راز پيروزي/ در ستايش مردم مصر

ديروز كسری ناجي خبرنگار بي‌بي‌سي دربارۀ مشاهدات خودش در میدان ترافالگار با مجري همان شبكه گفتگو كرد. او ضمن سخنانش گفت: برخي از معترضان لندني روي پلاكاردها نوشته بودند: «مثل مصري‌ها مبارزه كنيم» و برخي برآن بودند كه اين ميدان لندن را مانند  ميدان التحرير به مركز تجمع معترضان تبديل كنند(نقل به مضمون).
معترضان لندني‌ چنين گفته‌اند؛ اما حقيقتاً قيام مصري‌ها براي ما هم درس‌هايي دارد. در اين نوشته مي‌كوشم به برخي از اين درس‌ها اشاره كنم:
ـ مصري‌ها همه با هم و در كنار هم، يك صدا فرياد زدند: مردم خواهان واژگوني رژيم هستند. آنها متحد و مقاوم بودند. هيچ يك از مصري‌ها به ديگري نگفت: تو نبايد در كنار من مبارزه كني، آنها هر روز نمازهايشان را با جماعت در ميدان تحرير مي‌خواندند، هيچ‌گاه كساني كه نماز نمي‌خواندند،نماز گزاران را مسخره نكردند و به آنها نگفتند دين شما بند تنباني است! بلكه براي نمازگزاران سپر انساني ساختند. نمازگزاران هم به ديگران و به اقليت‌هاي ديني توهين نكردند.
ـ آنها نه در خيابانها و نه در اينترنت و نه در صفحه «ميدان تحريرد در فيس بوك» وقت خودشان را صرف بررسي زندگي شخصيت‌هاي قرون گذشته و احيانا توهين به آنان  نكردند. مسئلۀ آنها امروز بود و خواستۀ امروز ملّت و پافشاري بر آن.
ـ يكي ديگر از رازهاي پيروزي مصري‌ها،استقامت و پايداري تحسين برانگيز آنها بود؛ به اين عكس بنگريد، حتی زخمي‌ها هم پس از بستن زخم‌هايشان به خيابان برگشته‌اند!:
زخمي‌ها پس از بستن زخم‌هايشان به خيابان برگشته‌اند!
ـ مصري‌ها 18 روز در ميدان تحرير در كنار هم ماندند؛ تصورش را بكنيد: يك جمعيت ميليوني، متشكل از مرد و زن و پير و جوان 18 روز تمام در كنار هم به مبارزه ادامه دادند، آنها شب‌ها كنار هم مي‌خوابيدند و با هم غذا مي‌خوردند اما در تمام اين مدّت حتی يك بي‌اخلاقي،يك توهين،جيب بري، يا يك دعواي كوچك و درگيري لفظي از كسي گزارش نشد. كساني هم كه با چراغ سبز رژيم مبارك به موزه‌ها حمله كردند،هيچ ارتباطي با معترضين نداشتند.
ـ پس از پيروزي هم  رفتار مصري‌ها زيبا و آموزنده بود؛ آنها به كسي اجازه ندادند كه پيروزي را مصادره كند؛ آنها نگذاشتند هيچ شخصيت و حزبي از جايگاه خود يا از دين سوء استفاده كند؛ مثلا وقتي در انتخابات هفته گذشته يكي از اعضاي ارشد اخوان المسلمين( كه سنّي ها آنها را اغفال المسلمين مي‌خوانند) خواست بدون نوبت رأي خود را به صندوق بياندازد به او اعتراض كردند و او مجبور شد به صف باز گردد! آنها حتّي اين مسئله را به شيخ الأزهر هم تذكّر دادند.
ـ قطعاً مي‌شود از مصري‌ها و ملل ديگر درس‌هاي بهتري هم گرفت، چه خوب است كه ما از اين تجربه‌هاي خوب استفاده كنيم؛ همانطور كه ديگر ملّت‌ها از تجربيات ما درس گرفتند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر